Böceklerin dünyanın manyetik alanını kullandığına dair ilk somut kanıta ulaşıldı

Bilim dünyası uzun yıllardır hayvanların dünyanın bir ucundan diğer bir ucuna göç etmesini araştırıyor. Hayvanların şaşırmadan hep aynı rotayı izlemesi ve üstelik yeni doğmuş bir hayvanın hiç görmediği rotaya uyum sağlaması merak uyandıran konular arasında. Bununla ilgili önemli bir kanıta ulaşıldı.

İlk somut kanıt

Bogong güvelerinin Avustralya kıtasındaki göç hareketlerini izleyen araştırmacılar, uzun süredir gündemde olan ancak kesin kanıtlarla ortaya konamayan bir tezi doğrulamayı başardı.

Bogong güveleri her ilkbaharda Queensland, New South Wales ve Victoria bölgelerinden çıkarak Avustralya Alplerine ulaşıyor ve buradaki mağaralarda yazın sıcaklığından korunuyor. Sonbaharda ise güveler geri dönerek yumurta bırakıyor ve ölüyor. İlkbaharda bu döngü yeni güvelerle tekrarlanıyor.

Dünyada en uzun mesafeye göç eden ikinci böcek türü olarak bilinen Bogong güvelerini inceleyen araştırmacılar, hiç yol bilmeyen yeni güvelerin şaşırmadan mağaralara kadar gidebildiklerini görmüş. Üstelik bu yolu gece de kat edebiliyorlar. En uzun göç etme ünvanına sahip kral kelebekler ise güneşe göre yollarını buluyorlar.

Araştırmacılar kelebekleri metal çubuklarla zaman zaman yönlerini değiştirerek takip etmişler. Daha sonra bunu bir uçuş simülasyonuna uyarlamışlar ve bir pusula gibi dünyanın manyetik alanını kullandığını görmüşler. Kelebekler manyetik sinyalleri sürekli kontrol ederek güzergahı yeniden hesaplayabilmiş.

Aslında deniz kaplumbağası ve gece kuşu gibi pek çok hayvanın dünyanın manyetik alanını kullandığı biliniyor ancak ispat edilemiyordu. Araştırmacıların elde ettiği bulgular bu açıdan ilk kez delil olarak kullanılacak.

Şimdi sırada kelebeklerin beyinlerinin manyetik alana nasıl bir tepki verdiği ve genetik olarak yeni doğan yavrulara bu kabiliyetin nasıl aktarıldığını bulmak var. Elbette bu çok daha karmaşık olacak.