Oxford Üniversitesi öğrencileri görme engelliler için sentetik retina geliştirdi

Retina İmplantından Daha İyi Olabilir
Yorumlar

Bilim insanları retinitis pigmentosa(halk arasından gece körlüğü veya tavuk karası olarak bilinen) hastalığın ve retina dejenerasyonunun neden olduğu diğer görme bozuklukları için uzun bir süredir yapay retina geliştirmeye çalışıyordu. Araştırmacıların bu çalışmada en çok zorlandığı nokta ise geliştirilen retinalar, katı ve sert maddelerden üretildiği için gerçek retinanın yerini tutmamasıydı. Oxford Üniversitesi'ndeki öğrenciler ise gerçek retinaya benzer, biyolojik bileşenlerden yapılan ilk yumuşak dokulu, sentetik retinayı geliştirdi.

Oxford Üniversitesi öğrencileri görme engelliler için sentetik retina geliştirdi

Gözümüzün arka kısmında bulunan ve görüntüleri kaydederek beyine ileten retina, görme işleminin gerçekleşmesi için belki de en önemli rolü üstleniyor. Retina hücrelerinin hasar gördükten sonra vücudumuzdaki pek çok hücrenin aksine kendini yenileyemiyor oluşu ise bu tabakayı oldukça hassas ve kıymetli bir hale getiriyor. Oxford Üniversitesi'nden halen eğitim hayatını sürdüren 24 yaşındaki Vanessa Restrepo-Schild ve arkadaşları da bu hassas tabakaya oldukça benzer sentetik bir retina geliştirmek için çalışmalara koyuldu.

Hidrojel ve biyolojik hücre zarı proteinleri denilen yumuşak su damlaları kullanan ekip; yumuşak dokulu sentetik bir retina geliştirmeyi başardı. Daha sonra bu retinanın işleyişini kontrol eden araştırmacılar oluşturdukları retina hücrelerinin ışığı algılamak ve gri tonlama görüntüsü oluşturmak için piksel gibi hareket ettiğini ve doğal bir retina gibi görüntüyü beyine aktardığını gözlemledi.

Retina İmplantından Daha İyi Olabilir

Biyolojik olarak parçalanabilir malzemeden başka hiçbir şey içermeyen yapay retina, araştırmacıların ifadelerine göre retina implantına kıyasla göz dokusuyla daha iyi bir uyum yakalayabilir. Üstelik tamamen doğal biyolojik maddelerden oluşturulan retinanın, mekanik bir işleyişe sahip olan retina implantından çok daha vücudan uygun olarak değerlendiriliyor.

Tabi Vanessa Restrepo-Schild'in laboratuvar ortamında yaptığı bu çalışma uzun bir yol için sadece başlangıç niteliğinde ancak araştırmacılar canlı dokularla potansiyelini keşfetmek için araştırmaya devam etmeyi planlıyor.