Spotify’dan önemli podcast hamlesi
İncelememize hemen seslendirme ve Türkçe dublaj ile başlayabiliriz. Orijinal seslendirme kadrosu ilk duyurulduğunda eleştiri yağmuruna tutulmuştu çünkü Mario için seçilen isim Chris Pratt’ti. Kendisini Marvel filmlerinden tanıyoruz. Seslendirme konusunda her ne kadar başarılı olsa da açıkçası İtalyan aksanı beklemedim değil. Bu yüzden birçok izleyici gibi bu konuda çok mutlu değildim ancak yine de başarılı bir seslendirme olduğunu söyleyebilirim. Özellikle Bowser’ı seslendiren Jack Black müthiş bir iş çıkartmış yine. Geriye kalan kadro da gayet başarılı. Türkçe dublaj tarafına geldiğimizdeyse standart bir dublaj mevcut. Bu konuda zaten belirli bir skalanın üzerindeyiz, bu yüzden klasik bir dublaj bekleyebilirsiniz ancak birkaç şakanın yerelleştirmeden dolayı kaçtığını söyleyebilirim.
Gelelim hikaye ve animasyon kısmına. Animasyon için kısaca çok güzel olduğunu söyleyebilirim. Ne yazık ki ülkemizdeki sinemaların berbat ötesi salonları sebebiyle IMAX salonlarda bile 480p tarzı film izlediğimiz için ordaki deneyim tam olarak geçmiyor. Ancak bu haliyle de sevdiğimi ve özellikle dijital platformlara geldiğinde tekrar izlemek istediğimi söyleyebilirim. Hikaye kısmına geldiğimizdeyse klasik Mario’yu gördüğümüzü söyleyebilirim. Mario yine kardeşiyle birlikte birilerini ve bir yerleri kurtarmaya çalışıyor. Zaten fragmanlarda tam olarak nasıl bir beklenti içine girmeniz gerektiği de net olarak belirtilmiş. Bu yüzden öyle sarsıcı, şaşırtıcı, etkileyici bir hikaye beklemeyin sonuçta çocuklar için yapılmış bir animasyon.
Ancak göndermeler kısmına geldiğimizde birçok oyuncuyu memnun edecek göndermeler olduğunu söyleyebilirim. Luigi’s Mansion, Mario Kart ve Donkey Kong ve daha birçok oyuna gönderme yapılıyor. Zaman zaman sahne direkt oyun sahnesine de dönüşüyor.
Son olarak gelelim müzik kısmına. Müzik kısmını üçe bölebiliriz. Birinci kısım bu animasyon için sıfırdan yapılmış özgün şarkılar. Bunlar klasik atmosfer müziği olmaktan öteye gidememiş. Kötü değiller ama akılda kalıcı değiller. İkinci kısım, yıllardır oyunlarda duyduğumuz şarkıların film için biraz daha orkestra ile çalınmış hallerini duyuyoruz. Bunlar işte filmde en çok keyif aldığım bölümlerdi. Son olarak bir de A-ha, AC/DC gibi meşhur grupların şarkıları kullanmış onlar da tahmin edebileceğiniz gibi muazzam. Sahnelerle de güzel bir uyum yakalanmış.
Sonuç olarak Mario filminden beklentim Ice Age gibi Shrek gibi sadece çocuklara hitap eden değil yetişkinlerin de keyifle izleyebileceği başka anlamlar çıkarabilceği bir film bekliyordum. Ancak ne yazık ki bunu bulamadım. Bunu bulamadım diye kötü demiyorum elbette çünkü film çok klişe bir şekilde ilerlese de eğlenceli bir film olmayı başarmış. Sadece çok daha iyi olabilecek olması bazı açılardan üzdü beni. Ama yine 1.5 saatlik film boyunca keyif aldım.
Haberi DH'de Gör
{{body}}
{{/longBody}} {{^longBody}}{{body}}
{{/longBody}}