MIT'den hücre boyutunda robot üretimi

Yorumlar

Massachusetts Institute of Technology – MIT’den bilim adamları, geliştirdikleri yenilikçi üretim tekniğiyle hücre boyutunda robotların seri üretimini mümkün hale getirdiklerini açıkladılar. Geçtiğimiz Temmuz ayında hücre büyüklüğünde robot geliştirdiklerini açıklayan bilim adamları, bu robotların tek tek elle üretildiklerini, bu nedenle üretiminin oldukça zahmetli ve buna bağlı kullanılabilirliğinin düşük olduğunu belirtmişlerdi.

Yeni geliştirilen teknik “grafen”in yapısal özelliklerinden faydalanıyor. Araştırmacı ekibin başında yer alan Profesör Michael Strano, insanlar arasında hâkim olan düşüncenin aksine grafenin yumuşak bir madde değil kırılgan bir madde olduğunu, önceleri kendisine kırılgan bir maddeyle nano üretim yapacağı söylense buna inanmayacağını, çünkü bu tür maddelerde kontrolsüz kırılmaların meydana geldiğini belirtiyor.

Grafenin bu olumsuz yönü üretim aşamasında adeta bir avantaja dönüşmüş. Alta serilen düz grafen tabakası üzerine delikli yapıya ve gerekli elektronik devreyi içeren polimer katman konulmuş. Polimerin üzerine konan ikinci grafen katmanı, polimerin çizgilerinde kırılma göstermiş. İkinci katman bununla kalmayarak alttaki grafen katmanıyla kendiliğinden yapışmış.

Bu işlemlerin neticesinde üretilmesi kolay, hücre benzeri küçük yapıda ve mükemmel yuvarlaklıkta küçük robotlar meydana gelmiş. Robotlar o kadar küçük ve doğal bir yapıya sahipler ki Profesör Strano, birçok kişinin robotları mikroskop altında hücrelerden ayırt edemeyeceğini iddia ediyor.

Bugüne kadar geliştirilen mikro robotlar, temiz odalarda çok sayıda farklı üretim aşamasından geçerek üretilebiliyorken, bu yeni robotlar tek adımda basit bir işlemle üretilebiliyor. Bilim adamları üretim için sadece grafene bağımlı olunmadığını da belirtiyor. “Molybdenum disulfide” ve “hexagonal boronitride” gibi maddeler de grafen yerine kullanılabiliyormuş.

Araştırmacılar robotlara sentetik hücrenin kısaltması olarak “syncells” adını vermişler. Robotlar veri alma, saklama ve iletme özelliğine sahipler. Testlerde hafızasına M, I ve T harfleri işlenen robottan daha sonra bu veriler alınarak işlenebilmiş. Üstelik robotlar veriyi saklamak için enerjiye de ihtiyaç duymuyorlar. Yine yapılan testlerde robotlar aylarca suyun içinde zarar görmeden kalabilmişler. Bu özellik elektronik devreler için alışılmadık bir durum.

Robotların suyun sağlık şartları, insanın kan değerleri ve sağlık verileri, hastalık bio-işaretleyicilerinin tespit edilmesi gibi görevlerde kullanılabileceği belirtiliyor. Yeni ve zahmetsiz üretim tekniğinin birçok farklı alanda gelişmelere kapı açacağı, henüz yolun başında olunduğu ifade ediliyor.