Yara onarımı için bant geliştirildi

MIT kurumundan bir grup araştırmacı yara onarımının daha hızlı ve daha etkili olmasını sağlamak amacıyla bir çeşit çift taraflı medikal bant icat etti. Bant; hayvan deneylerinde başarı gösterdi.

Diğer

2 farklı madde: Jetalin ve Kitosan
Yorumlar

Tuğrul Güven Erturun

Bilim, sanat, horoloji yazarı

Bildirimi Aç Bildirim Açık

Günümüzde kullanılan cerrahi sütürler, yara onarımının en büyük yüzdesini oluşturuyor ancak her ne kadar yaygın tercih edilse de; sütür sebebiyle internal biyolojik doku hasar görebiliyor veya sütüre bağlı infeksiyonlar ile çeşitli komplikasyonlar gözlenebiliyor. MIT kurumundan bir grup araştırmacı bu durumu daha da iyileştirmek amacıyla bir çeşit çift taraflı medikal bant icat etti.

Geliştirilen bantın ana mantığı iki yara dokusunun birleştirilmesi oluşturuyor yani organlara yapılan insizyonlar ( kesiler ) organı 2 farklı kısıma ayırıyor; geliştirilen bant ise bu 2 ayrı dokuyu birleştiriyor. Böylece ayrı iki doku birbirine yapışmış oluyor ve doku tamiri tamamlanana kadar iki doku birleşik durumda bulunuyor.

2 farklı madde: Jetalin ve Kitosan

Üretilen bant şerit formunda bulunmakla birlikte bantın yapısında jelatin veya ''chitosan'' adlı kitosan kullanılıyor. Kullanılan 2 madde formu da yara iyileştikten zararsız bir şekilde yıkılıyor; jelatinin doku iyileşmesinden sonraki birkaç gün içerisinde yıkıldığı, kitosanın ise 1 aydan 1 yıla kadar muhafaza edildiği ve yıkımın bu süre zarfı içerisinde gerçekleştiği belirtiliyor.

Ayrıca bant şeritlerin her iki yanında poliakrilik asit olarak bilinen ve yaygın olarak bebek bezleri ile pedlerde kullanılan madde bulunuyor. Bu madde yara yüzeylerindeki suyu emiyor ve daha sonra şeritlerde bulunan asit; hızlıca kuruyan yara yüzeylerinde zayıf hidrojen bağlarının oluşuma sebebiyet veriyor ve yara yüzeyleri başarılı bir biçimde birleşmiş oluyor.

Bant; yara yüzeylerini yalnıza 5 saniye içerisinde yapıştırabiliyor yani bu süre şu anda kullanılan cerrahi yapıştırıcıların etki süresinden oldukça kısa.

Yeni geliştirilen bant domuzların derisinde, bağırsaklarında, midesinde, karaciğerinde, akciğerlerinde ve trakesında denendi ve yapılan deneyler olumlu sonuçlar verdi. Geliştirilen bantın ileride implantlar üzerinde de kullanılması planlanıyor.